AbanozLAND

Sonbaharın geldiği, ama yazın inatla gitmediği bir gün bugün... İnsanın içine kışın telaşesi yavaş yavaş düşüyor, yazın sıcaklığımı yoksa kışın serinliğimi etkileyici düşündüğüm zaman, "Evet, ben kışın serinliğini tercih edenlerdenim." Yağan yağmurlar ve azda olsa yağan kar hep çocukluğumu hatırlatır bana.. Anneannemin evinin sıcaklığını, yoğunluğunu aklıma getirir.


Ne kadar güzel günlerdi o günler, soba yakılır, canım dedem sobanın yanında bile hep üşürdü. Sobanın üstünde dedemin pişirdiği kestanenin tadı yok artık. En büyük mutluluğumdu çocukluğumda.. Dedemlere gelmek ve ordan hiç ayrılmamak, annemi ,babamı kapıda gördüğüm zaman çok bozulur gene beni almayamı geldiniz diye söylenirdim.

Çocukluğumda o kadar çok arzu etmişim ki onlarla aynı şehirde yaşamayı, sonuçta dileğim gerçekleşti lise dönemimi onların olduğu yerde bitirdim ve hala aynı şehirdeyim. Bu şehrin  benim hayatımda ki önemi çok büyük, iyi ya da kötü günlerimde dahi bu şehirden başka yerde nefes alamıycakmışm gibime gelir. Yalnız kış değil, yazlar da çok güzel geçerdi anneanemin evinde... Yazın gelen akrabaların yoğunluğuyla çok güzel zamanlar geçirirdik, ama şimdi bakıyorum çevreme ne akrabalık, ne dostluk, her şey değerini yitirmek üzere. Bir sonraki kuşaktaki kuzen çocuklarının birbirlerini tanımıyacağı bir zamana doğru gidiyoruz. Akrabalık ve dostluk ilişkilerinin aynı eskiden olduğu gibi  aynı  güzelliğinde devam etmesi dileğiyle.....

Fiona